اِنَّ اللهَ یَفرَحُ بتوبَةِ عِبادِه المُؤمنین اِذا تابوا کَما یَفرَحُ اَحَدُکُم بِضالَّتِةِ اِذا وَجَدَها.
خداوند، شاد می شود از بازگشت مؤمن گناهکار؛ همانطوری که شما از پیدا شدن گمشده ای خوشحال می شوید. بنده ای که به معصیت رو می کند، راه گم کرده ای است که منادی غفران، او را در هر لحظه به سوی جویبار بخشش می خواند.
* صحیفه سجادیه، دعای اول، ترجمه فیض؛ از امام صادق(ع).